مشخصات مهم NTFS

نام فایل‌ها و پوشه‌ها

در فایل سیستم ان‌تی‌اف‌اس حداکثر طول نام پوشه‌ها یا فایل‌نیم (Filename) یعنی نام فایل، نقطه جدا کننده پسوند و پسوند فایل می‌تواند تا ۲۵۵ کاراکتر یونیکد (Unicode که شامل حروف فارسی هم است) باشد.

مثال‌هایی از فایل‌نیم: myfile.text و yourfile و hello_this.is.my.file.mp3 و My Directory و ... .   

طول کل مسیر نشانگر فایل یا پچ‌نیم (Pathname) یعنی نام درایو، پوشه‌ها، خود فایل‌نیم (اگر نشانگر فقط برای پوشه نباشد) و در مجموع همه قطعه‌های یک آدرس می‌تواند حداکثر ۳۲۷۶۷ کاراکتر یونی کد باشد با این شرط که هر قطعه حداکثر ۲۵۵ کاراکتر داشته باشد. مثال‌هایی از پچ‌نیم: c:\program files\the program\run.exe و d:\thefile و d:\the directory\ و ... .

ان‌تی‌اف‌اس نام فایل‌ها و پوشه‌ها را با حروف بزرگ یا کوچکی که نوشته شده اند ذخیره و بازیابی می‌کند علاوه بر این، یک فایل سیستم حساس به بزرگ یا کوچک بودن حروف است. یعنی فایل MyFile.exe یا myfile.exe فرق دارد و در خود فایل سیستم این قابلیت وجود دارد که این دو فایل در کنار یکدیگر قرار بگیرند اما ویندوز این اجازه را نمی‌دهد. یعنی نمی‌توانید دو فایل یا پوشه که تنها تفاوتشان در بزرگ یا کوچک بودن حروف است را در کنار یکدیگر قرار دهید.  

در هنگام ذخیره کردن و ایجاد فایل‌ها، نام فایل‌ها و پوشه‌ها نباید شامل برخی از کاراکترهای کاربردی یا برخی از اسامی از پیش رزرو شده باشند. از این کاراکترها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

نال (خالی. یعنی فایل یا پوشه نامی نداشته باشد) و / و ? و < و > و \ و : و ‌* و | و "

از نام‌های رزرو شده هم به موارد زیر:

com1, com2, com3, com4, com5, com6, com7, com8, com9, lpt1, lpt2, lpt3, lpt4, lpt5, lpt6, lpt7, lpt8,lpt9, con, nul, و prn